Zamanı Ertelemeyin! Ne Zaman?

Ne zaman doğru zaman? Bir annenin çocuğuna söylediği “Sonra alırız.” avuntusu gibi kandırdık kendimizi. Günlerimizin sayılı olduğunu bile bile, hep bir ‘sonra’ya inandık…

Okul bitsin de, Küba’ya giderim..

Sınavı atlatayım da, tatil yaparım…

Şu iş bir olsun, keyif surerim…

Bir ev, bir araba alayım da, rahat ederim..

Sonra alırız, sonra yaparız, sonra rahat ederiz, sonra mutlu oluruz diye diye, heba ettik şimdilerimizi. Oysa her şimdi, bir önceki günün sonrasıydı aslında. Göremedik ve üzerine basıp geçtik.

Bu “Şimdi” dediğimiz hede, bir önlemdir aslında. Keşke dememek için, şimdileri kullanmalıyız. Tadını çıkarmalı yaşanan her anın. Hissettiğimizi söylemeli, ozleyince gitmeli, isteyince yapmalıyız her şeyi. Sonra’ya bırakmak için, sonrayı yaşayacak olduğumuzun da garantisi de yok.

Ne zaman öleceğini bilmeyen bir insanın yapacağı şey mi, yaşadığının farkında olmadan koşturmak? Ormana pikniğe gidip, kuşları ve kelebekleri görmeden eve dönmek.

Deniz kenarında tatilde gunler gecirip, o denizdeki balıkları fark etmeden yüzmek.

Akşam bir kahve molasi vermeden balkonda, gökyüzüne bakmadan ertesi günün planlarını yapmak.

Güzel bir müzik duymadan tüm gününü, asık suratlı insanlar arasında geçirip, kendini dinlememek.

Bir hayalin varsa mesela, muhakkak peşinden gitmeli.  O hayale ulaşmak için belki de ihtiyacın olan şey etrafındadır, iyi bak! Benim bir hayalim vardı, “dünyayı iyileştirmek”. İlk duyduğunuzda size eski bir Amerikan başkanının cümlesi gibi gelebilir, ama bu gerçekten hayalim. Ve buna ulaşmak için evren tüm şartları oluşturup bana getiriyor. Löp diye içine düştüğüm bir projeyle, bunu yapabilmek mümkün olacak. Ben sonuçlarını göremem belki ama, çocuklar, çocuklarımız görsün yeter… ben sırf birileri ‘imkansız’ dedi diye hayalimden vazgeçecek biri değilim. Ama dünya, hayallerini olmazlara rağmen gerçekleştirenlere alışkın :))

Senin neyi yapıp, neyi yapamayacağını bilen tek kişi yine sensin.. Ama sonra değil, hemen şimdi!